Twentse zorgorganisaties cultuursensitiever maken
Cultuursensitieve zorg gaat vooral over zorg en begeleiding die je afstemt op de culturele achtergrond van de cliënt, welke cultuur dat ook is. Vanuit die verbinding voelt de cliënt zich meer gezien, begrepen en ‘thuis’ in onze Nederlandse samenleving. Zo zijn er in Breda, Den Haag, Rotterdam en Boxtel succesvolle speciale woon-zorg vormen voor migrantenouderen. IMEAN wil deze successen naar Twente halen en zorgorganisaties daarbij helpen. Vooral voor migrantenouderen met dementie, voor wie het vanwege hun ziekte steeds lastiger wordt om zich thuis te voelen in onze samenleving.
In vier stappen cultuursensitiever
Je (zorg)organisatie cultuursensitiever maken, verloopt volgens IMEAN in ieder geval via de vier basisstappen hieronder. Benieuwd naar hoe je dit vormgeeft in jouw organisatie? Vraag hier een vrijblijvend adviesgesprek op maat aan.
- Bewustwording
- Kennis
- Gevoeligheid
- Competentie
Cultuursensitieve zorg wereldwijd
Het fenomeen cultuursensitieve ouderenzorg kreeg voor het eerst aandacht toen de 350.000 Nederlanders die in de jaren ‘50 emigreerden naar Canada, Nieuw-Zeeland en Australië met pensioen gingen en zorgbehoeftig werden. Het bleek dat het vermogen om zich uit te drukken in het Engels, een aangeleerde tweede taal, naar mate men ouder werd verdween. Bij ouderen die dementeren was dit nog sterker aanwezig. In het proces van verouderen worden jeugdherinneringen steeds belangrijker. In Australië richtte men het Julianadorp op, speciaal voor de Nederlandse ouderen. Ook in Nieuw-Zeeland en Canada zijn gelijksoortige zorgcentra met Nederlandssprekende verpleegkundigen en maatschappelijk werkers. De KRO maakte in 2015 een reportage over dit fenomeen (Kruispunt, Denkend aan Holland 2015).